Ειναι 18 Οκτωβρίου του 1912 και στην Θεσσαλονίκη οι τουρκοι κατακτητές νοιώθουν την καυτή ανάσα τουΕλληνικού Στρατού που απελευθερώνει την μιά μετά την άλλη τις πόλεις της Μακεδονίας. Μέσα σε λίγες μέρες από την Κοζάνη στην Κατερίνη, την Βέροια, την Πτολεμαϊδα, την Νάουσα και σήμερα την Έδεσσα το Αμύνταιο και την Αλεξάνδρεια, πετάει η Στρατιά της Μακεδονίας υπό υον διάδοχο Κωνσταντίνο και υψώνει την γαλανόλευκη...
Σαν να μην έφτανε αυτό στους μπουνταλάδες εκείνη την ημέρα, το ελληνικό τορπιλοβόλο 11 του Πολεμικού Ναυτικού, με καπετάνιο τον υποπλοίαρχο Νικόλαο Βότση μπαίνει στο λιμάνι της Θεσσαλοίκης και σαν μπουρλοτιέρης του 21 στέλνει δύο τορπίλες στα αχαμνά του τουρκικού θωρηκτού «Φετίχ Μπουλέντ» το οποίο και βυθίζει. Το Τορπιλοβόλο μας μπήκε βράδυ στο λιμάνι περνώντας πάνω από τις τουρκικές νάρκες με τις οποίες είχε φραχτεί , εκμεταλευόμενοτο μικρό εκτόπισμά του κι αφού πρώτα είχε κινηθεί μέσα στα αβαθή νερά των εκβολών του Αξιου και αποχωρεί μετά την εκπλήρωση του αντικειμενικού του στόχου χωρίς καμιά απώλεια. Πλησιάζει η μεγάλη Σχόλη του Αη Δημήτρη...
Τους τούρκους τους πιάνει πανικός... ενώ ο ελληνικός πληθυσμός της Θεσσαλονίκης σταυροκοπιέται βλέποντας να πλησιάζει η ημέρα της απελευθέρωσης.
Μερικές ημέρες αργότερα στις 9 Νοεμβρίου του 1912 το ίδιο τορπιλοβόλο σκάφος βύθισε τουρκική κανονιοφόρο μέσα στο λιμάνι των Κυδωνιών (Αϊβαλί)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου