Σύμπτωση που είναι επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.
Πρόκειται για μια παρατήρηση του σοφού λαού η οποία φαίνεται πως αρχίζει να δίνει την αίσθηση ότι ισχύει στην υπόθεση της συζήτηση για τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις και το περίφημο κατοχικό δάνειο.
Όπως μπορούν οι αναγνώστες μας να διαβάσουν σε άλλη ανάρτηση του «defence-point.gr», το ανωτέρω θέμα αποτέλεσε αντικείμενο εκτεταμένου αφιερώματος – ρεπορτάζ την περασμένη Κυριακή από τη γερμανική Die Welt.
Από το πρωί, ωστόσο, στο twitter έχει αρχίσει να κυκλοφορεί άρθρο το οποίο θα δημοσιεύσει στο επόμενο τεύχος του το έγκριτο αμερικανικό περιοδικό TIME, με τίτλο «Does Germany Owe Greece $95 Billion from WW II?» (Οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα 95 δισεκατομμύρια δολάρια από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;).
Το άρθρο του TIME μπορούν οι ομιλούντες την αγγλική αναγνώστες μας να το διαβάσουν στην κάτωθι διεύθυνση:
http://www.time.com/time/world/article/0,8599,2093990,00.html#ixzz1YaYwmfCn
Η παρατήρηση ότι το συγκεκριμένο θέμα δείχνει να βρίσκεται σταδιακά στο επίκεντρο της προσοχής των διεθνών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μπορεί να είναι αποτέλεσμα της παγκόσμιας δημοσιότητας που… απολαμβάνει η δραματική οικονομική κατάσταση της χώρας, μπορεί όμως και να μην είναι ακριβώς τυχαίο.
Η σκέψη είναι ότι ενδεχομένως στο παρασκήνιο το συγκεκριμένο ζήτημα να εξετάζεται ως ένας εύσχημος τρόπος γερμανικής χρηματοδότησης προς την Ελλάδα, αντί του «κουρέματος» του χρέους που συνεπάγεται συγκεκριμένες επιπτώσεις για τη διεθνή, κυρίως όμως για την ευρωπαϊκή οικονομία.
Τα προβλήματα για την υιοθέτηση μιας τέτοιας λύσης δεν είναι και λίγα.
Σε εσωτερικό πολιτικό επίπεδο το να αποδεχτεί ο μέσος Γερμανός πολίτης την καταβολή ενός σημαντικού ποσού προς την Ελλάδα, πιθανότατα δια της μεθόδου διαγραφής του διμερούς χρέους, είναι εξαιρετικά πολύπλοκο εγχείρημα το οποίο εμπεριέχει πολιτικό κόστος.
Κατά συνέπεια, σε μια κοινωνία που μεγάλο τμήμα της ακόμα υποφέρει από τύψεις για το ναζιστικό της παρελθόν και τις τρομακτικές καταστροφές που προκάλεσε στην Ευρώπη, κυρίως όμως με την εκατόμβη των αθώων θυμάτων, ένας τρόπος «σερβιρίσματος» θα μπορούσε να αξιοποιήσει επικοινωνιακά το εν λόγω ζήτημα.
Το οποίο, αν μη τι άλλο είναι υπαρκτό!
Το πρόβλημα που θα καλούνταν να επιλύσουν οι Γερμανοί σε περίπτωση που η αίσθηση που δημιουργείται απηχεί την πραγματικότητα, είναι το πως θα αποτραπούν και άλλες χώρες οι οποίες υπέφεραν κάτω από τη ναζιστική μπότα από το να εγείρουν παρόμοια αιτήματα.
Θα παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του ζητήματος ώστε να καταλήξουμε σε πιο ασφαλή συμπεράσματα για το αν ισχύει η υποψία ή όχι.
Η αμερικανική οργή απέναντι στην Ευρώπη για την απραξία και το έλλειμμα ηγεσίας που παρουσιάζει, θέτοντας σε κίνδυνο και την αμερικανική οικονομία, θεωρητικά αποτελεί κίνητρο για την έγερση του ζητήματος και στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης.
Θα δούμε…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου